En weer een bewijs dat bewegen werkt

Een mevrouw van rond de zestig kwam bij me met een grote diversiteit aan klachten. Ze had reuma, fibromyalgie, artrose en nu sinds ruim een jaar ook zeer veel pijn rechts onderin de rug. Ze was bij een orthopeed geweest voor een consult waar ze erg ontevreden over was. Ze vertelde dat hij de foto’s van haar rug had bekeken en direct tot de conclusie kwam dat met deze slijtage het logisch was dat ze zoveel pijn had en er was niet veel aan te doen.

Ontevreden was ze naar haar huisarts gegaan. Die zei dat ze erg complex was en dat het logisch was dat ze met al haar aandoeningen pijn had. Er werd bevestigd dat ze, zoals ze het zelf voelde, een hopeloos geval was. De huisarts stuurde haar naar mij met de boodschap, probeer dat dan maar.

En zo zat ze dus voor me. Verdrietig, moedeloos, radeloos. Tijdens ons gesprek kwam naar voren dat ze zich niet gehoord voelde. Ze wilde nog zoveel maar er werd gezegd dat ze dat niet kon. Ze wilde wel wandelen en fietsen en weer dingen doen. Mijn enige antwoord was, als u dat wilt dan zou ik dat maar eens gaan doen. Na een half uur vooral naar haar te luisteren en haar eigen ideeën te bevestigen en stimuleren ging ze positief gestemd naar huis.

Na een week zag ik haar weer. Helemaal blij vertelde ze dat ze alleen nog maar was begonnen met bekken kantelen en dat ze nu al 70% beter was dan de week ervoor. Ze merkte dat ze meer kon dan ze dacht en dat ze weer zelf controle kreeg over wat wel of niet goed was voor haar. De therapie bestond daarna alleen nog uit wat rek- en versterkende oefeningen ter ondersteuning. Het belangrijkste wat ik had gedaan was alleen maar naar haar luisteren.