Berichten

Herstel na total hipoperatie

Regelmatig zie ik mensen bij mij in de praktijk die een nieuwe heup hebben gehad. Ze komen dan meestal bij mij met lage rugklachten wat maar niet over wil gaan.  Deze klachten worden over het algemeen veroorzaakt door een verstoorde balans in bekken- en rompspieren door jarenlang verkeerd lopen en door de operatie.

De week na de operatie volgt er altijd in het ziekenhuis de zogenaamde revalidatie die gericht is op het zo snel mogelijk zelf redzaam zijn. Meestal volgen er dan nog enkele weken wat krachttraining en dan moet het klaar zijn. Hoe die spieren weer moeten gaan samenwerken en hoe de aangeleerde houding door de heupklachten moet verdwijnen wordt meestal niet getraind. En dan gaat het vaak mis.

Ik ga met deze mensen eerst terug naar de basis. Hoe span je een buikspier aan en hoe strek je de rug. De samenwerking van buik-, rug- en bilspieren wordt bewust gemaakt en getraind in diverse houdingen. Het vertrouwen in het geopereerde been moet weer terugkomen zodat dat been ook meer gebruikt gaat worden. En zo kom je op de houding die weer op 2 benen  moet zijn en niet uitwijkend naar de sterke kant. Deze houding wordt dan weer toegepast bij alle dagelijkse houdingen en bewegingen, dus lopen, traplopen, maar ook bukken, tillen en zitten.

Naar mijn mening is revalidatie na een operatie aan het bewegingsapparaat tegenwoordig teveel gericht op snel herstel en niet op bewust herstel. Om klachten in de toekomst te voorkomen zou meer geïnvesteerd moeten worden in herstel van het hele lichaam en niet alleen trainen van het geopereerde lichaamsdeel. Oefentherapie kijkt altijd naar het hele lichaam en de samenwerking van de gewrichten en spieren in het dagelijks leven. Daarom is oefentherapie een logisch vervolg op revalidatie na een total hip.

Hoe verander je een houding?

Iedereen weet dat een goede houding belangrijk is, en ook wel hoe het anders moet, maar hoe train je dat nu in? Als je rechtop gaat zitten kan je dat meestal een minuutje volhouden, maar dan is het ook wel weer over. Het gaat zeer doen en het voelt niet fijn. En iedereen weet dat je moet bukken met gebogen knieën en een rechte rug maar dat is best moeilijk.

Oefentherapie wordt ook wel houdingstherapie genoemd. Een oefentherapeut is gespecialiseerd in het aanleren en intrainen van een goede houding. Wat een goede houding is ga ik later nog een keer uitleggen. Hoe je een goede houding intraint gaat volgens het volgende principe: het motorisch leerproces.

Eerst moet je bewust worden van de houding die je nu hebt. In onze praktijk gaan we daarom vaak voor de spiegel staan en kijken bij bijvoorbeeld een bukbeweging naar de stand van benen, bekken, rug en hoofd. Als je bewust bent kan je ook veranderen. Dit train je eerst met enkelvoudige bewegingen/oefeningen. Dus eerst buikspieroefeningen om te leren hoe je die moet gebruiken, en een bekkenkanteling om te voelen hoe je met het bekken kan bewegen.

De volgende stap is het trainen van meervoudige bewegingen. Dus je gaat combinaties maken. Bijvoorbeeld zittend met een rechte rug naar voren gaan om bewust te worden van de bewegingsmogelijkheid en de samenwerking van de spieren die hiervoor nodig zijn. Daarna ga je staand verder met de bukbeweging in zijn geheel. Je traint heel bewust en gericht en maakt hier variaties op. Thuis ga je dit toepassen in eenvoudige situaties, zodat je jezelf helemaal kan concentreren op die ene beweging.

De laatste fase is het automatisme. De basisbeweging moet nu geïntegreerd zijn in je systeem. Dit kan je oefenen door dagelijkse situaties na te bootsen, bewegingen complexer te maken of er meer snelheid in te brengen.

Het doorlopen van dit proces kost tijd. Daarom is een goed resultaat bij oefentherapie niet haalbaar in 6 behandelingen, maar zijn er gemiddeld 12 tot 15 keer voor nodig verdeeld over circa 5 maanden.

In het kort komt het op het volgende neer:

Eerst ben je onbewust onbekwaam. (je weet niet wat je verkeerd doet)

Dan word je bewust onbekwaam. (je weet inmiddels wat je verkeerd doet maar weet nog niet hoe te verbeteren)

Daarna volgt bewust bekwaam. ( je kan door erbij na te denken de houding op de juiste manier uitvoeren)

En als het klaar is ben je onbewust bekwaam. (zonder nadenken zit de juiste houding in je systeem)

 

 

Had ik dit maar eerder gedaan…

“Had ik dit maar eerder gedaan….”.Dat is een zin die ik vaak hoor in mijn praktijk.”Had mijn huisarts me maar eerder door gestuurd.” Of ” Had ik maar eerder geweten dat dit er was. ”

Al 17 jaar heb ik mijn praktijk nu in Coevorden, al ruim 1850 mensen naar grote tevredenheid behandeld, al diverse malen in de Huis-aan-Huis-krant gestaan, diverse advertenties gezet en nog weet men niet wat oefentherapie Cesar is en hoe het is te vinden. Het is net als een merk auto. Als je er nog nooit van gehoord hebt weet je zeker dat je er nooit één hebt gezien, maar als je dan zo’n auto koopt zie je hem ineens overal. En zo is dat ook met oefentherapie. Want ineens hebben die mensen kennissen of familie die ook zijn geweest.

In eerste instantie komen ze bij me en zijn ze ervan overtuigd dat houdingstherapie geen toegevoegde waarde heeft. “Ik heb al zolang last en al zoveel therapieën gedaan”. En : “het ligt niet aan mijn houding hoor”.

Maar oefentherapie Cesar of Mensendieck is meer dan houdingstherapie.  Het is bewust worden van wat je doet met je lichaam. Bewust worden van de zwakke schakel in de ketens van spieren die samenwerken. Bewust worden van hoe het ook anders kan. En daarna gedrag veranderen en intrainen. Mensen zijn soms verbaasd dat ze elke keer weer 1 op 1 begeleid worden, een half uur lang. En men vindt het prettig dat er herhalingsafspraken zijn om te controleren of het gedrag ook echt gewoonte is geworden.

Pijn zal niet altijd verdwijnen. Dat kan ook niet altijd. Vooral bij chronische pijnklachten om welke reden dan ook is pijn niet de graadmeter. Maar kwaliteit van leven, lekkerder in je vel zitten, weten wat je moet doen als het even niet gaat. Dat zijn de dingen waar mensen met chronische pijn iets mee kunnen. En dat is het doel bij oefentherapie.

“Had ik dit maar eerder gedaan…”. Ik zal het vast nog regelmatig horen.