Berichten

Het heeft toch geholpen…

Een man van 68 kwam in mijn praktijk op verwijzing van de orthopedisch chirurg. Na een ongelukkige val 3 jaar geleden was hij 2 keer aan de heup geopereerd. En na revalidatietraining en andere therapieën bleef hij toch problemen houden met het lang lopen en lang staan. Bij ons eerste gesprek zei hij heel duidelijk dat hij alleen maar bij mij zat omdat de specialist dat wilde. Hij gaf aan dat hij alles wel wilde proberen, maar dan vooral om aan te tonen dat de orthopeed het mis had met deze doorverwijzing.

Uit onderzoek bleek dat de spierkracht over het algemeen wel goed was in het lichaam. Meneer had inderdaad goed getraind bij de andere therapieën. Wat mij opviel was dat de coördinatie en samenwerking van de spieren niet optimaal was, met daarbij een grote stijfheid in de gehele wervelkolom. Als de rug stijf is zal het lichaam op andere fronten meer belast worden, en dat was bij meneer het geval bij de heupen.

Na enkele rekoefeningen voor de heupspieren begonnen we met het soepeler maken van de hele rug. Daarnaast trainden we de zithouding, de staande houding, het lopen en het bukken. Niet alleen met adviezen, maar vooral met doen, laten voelen en laten ervaren. Meneer hield belofte, hij oefende trouw elke dag en paste alles zo goed mogelijk toe. Heel langzaamaan werd het beter. We oefenden het staan steeds langer en hij kreeg de opdracht tot het maken van wandelingen. Eerst 20 minuten, maar dat werden er al gauw 45.

De laatste keer dat ik hem zag gaf hij aan dat hij het mis had gehad. De orthopeed had gelijk met het doorsturen naar oefentherapie. Hij kon weer langer staan en weer heerlijke wandelingen maken. Maar toch had hij nog wat te mopperen: “Waarom heeft die man me niet veel eerder doorgestuurd!”

Herstel na total hipoperatie

Regelmatig zie ik mensen bij mij in de praktijk die een nieuwe heup hebben gehad. Ze komen dan meestal bij mij met lage rugklachten wat maar niet over wil gaan.  Deze klachten worden over het algemeen veroorzaakt door een verstoorde balans in bekken- en rompspieren door jarenlang verkeerd lopen en door de operatie.

De week na de operatie volgt er altijd in het ziekenhuis de zogenaamde revalidatie die gericht is op het zo snel mogelijk zelf redzaam zijn. Meestal volgen er dan nog enkele weken wat krachttraining en dan moet het klaar zijn. Hoe die spieren weer moeten gaan samenwerken en hoe de aangeleerde houding door de heupklachten moet verdwijnen wordt meestal niet getraind. En dan gaat het vaak mis.

Ik ga met deze mensen eerst terug naar de basis. Hoe span je een buikspier aan en hoe strek je de rug. De samenwerking van buik-, rug- en bilspieren wordt bewust gemaakt en getraind in diverse houdingen. Het vertrouwen in het geopereerde been moet weer terugkomen zodat dat been ook meer gebruikt gaat worden. En zo kom je op de houding die weer op 2 benen  moet zijn en niet uitwijkend naar de sterke kant. Deze houding wordt dan weer toegepast bij alle dagelijkse houdingen en bewegingen, dus lopen, traplopen, maar ook bukken, tillen en zitten.

Naar mijn mening is revalidatie na een operatie aan het bewegingsapparaat tegenwoordig teveel gericht op snel herstel en niet op bewust herstel. Om klachten in de toekomst te voorkomen zou meer geïnvesteerd moeten worden in herstel van het hele lichaam en niet alleen trainen van het geopereerde lichaamsdeel. Oefentherapie kijkt altijd naar het hele lichaam en de samenwerking van de gewrichten en spieren in het dagelijks leven. Daarom is oefentherapie een logisch vervolg op revalidatie na een total hip.