Berichten

Wat te doen bij bil- en rugklachten na een uurtje bowlen?

Laatst was ik met mijn vriendin een weekendje weg en in ons arrangement zat een uurtje bowlen. Normaal gesproken doen we dit nooit, maar ja, als het erbij in zit laat je dat als echte Nederlander niet schieten. En natuurlijk komt dan meteen het fanatieke sportgevoel in ons boven dus we wilden absoluut niet onder doen voor elkaar.

Aan onze techniek zal vast wel op te merken zijn geweest, maar voor ons gevoel deden we het best netjes. De basis buk beweging vanuit de oefentherapie is ook bij bowlen toepasbaar alleen maak je er nu een soort aanloop bij en komen er veel meer krachten op het bekken en de onderrug dan bij gewoon bukken.

Na een uur in hoog tempo bezig te zijn geweest liepen we vrolijk en tevreden naar onze hotelkamer en oeps, dat voelden we. We hadden allebei een echte ‘bowlingbil’. Zo’n verkrampt gevoel diep in de bil die je vooral voelt bij lopen en traplopen. Herkenbaar? Dus in de kamer meteen op de grond gaan liggen en diverse rekoefeningen erbij gepakt en dat was onze redding. De bowlingbil was opgelost, de volgende dag lichte spierpijn, maar we konden gelukkig de hele dag het winkelen volhouden.

Hieronder de oefeningen die goed zijn bij spierpijn/overbelasting van de bilspieren en de onderrug.

 

1.  Trek 1 been gebogen naar de buik toe en hou een paar tellen vast en wissel.

 

2. Trek 1 been schuin over richting tegenovergestelde oksel, het bekken blijft stil liggen. Even vasthouden en wissel.

3. Zet 1 voet net over de andere knie, met beide handen pak je het staande bovenbeen naar je toe. Ook enkele secondes en een paar keer om en om.

 

Deze oefeningen zijn natuurlijk ook geschikt bij gewone rugpijn, heupklachten of stijfheid. Veel succes en veel plezier met het volgende bowlinguurtje!

 

Rug- en bekkenklachten na een keizersnede

In mijn praktijk kwam een jonge moeder met rug- en bekkenklachten. Haar zoontje was nu 3 maanden oud, maar ze voelde zich nog lang niet fit. Of ik eens wilde kijken of er wat aan te doen was.

Uit het intakegesprek kwam naar voren dat ze de laatste maanden van de zwangerschap veel op bed gelegen had wegens zwangerschapssuiker en na een bevalling van 16 uur kwam de kleine uiteindelijk via een keizersnede op de wereld. De gynaecoloog verklaarde haar gezond toen de wond genezen was en de bloedwaardes weer goed, maar haar lichaam vertelde haar wat anders.

De balans in haar lijf was totaal verstoord. De belastbaarheid was sterk gedaald door de bedrust, de bevalling en de buikoperatie. Maar haar belasting was enorm gestegen met het tillen van de baby en het weer hervatten van haar werk in de schoonmaakbranche.

Tijdens het onderzoek bleek dan ook wel dat de kracht van de schuine en dwarse buikspieren zeer verminderd was waardoor de rugspieren alle belasting op zich namen. De bekkenbodemspieren waren verzwakt en door het vele tillen van de kleine alleen maar nog zwakker aan het worden.

Na een aantal behandelingen waarin we onder andere de spieren rondom het bekken in kracht en coördinatie trainden, de bekkenbodemspieren versterkten en het gebruik van die spieren bij dagelijkse handelingen intrainden ging het stukken beter met haar. Doel van de behandeling is het herstellen van de balans in belasting en belastbaarheid. Als dat lukt kun je het allebei weer opbouwen naar meer.

Dus na een operatie, of het nu een keizersnede is of een andere ingrijpende vorm, altijd goed trainen. Voor begeleiding kan je terecht bij een oefentherapeut bij jou in de buurt.

Soms moet je blijven zoeken

Een jongedame van begin 20 kwam bij me met lage rug- en bekkenklachten. De fysiotherapeut manipuleerde haar bekken regelmatig, omdat die steeds blokkeerde na tennis. Aan mij de vraag van de fysiotherapeut of ik oefeningen voor haar had om het bekken los te houden en stabiel door middel van  gerichte buikspieroefeningen.

Uit onderzoek bleek inderdaad zwakte van de schuine buikspieren en stijfheid van de heupgewrichten. De behandeling begon daarom met diverse buikspieroefeningen en rekoefeningen. Ze oefende zeer fanatiek, want ze wilde graag weer op niveau kunnen tennissen. De kracht nam snel toe en de rekoefeningen gaven verlichting. Toch had ze na enkele behandelingen steeds na tennis weer last.

We gingen uitgebreid de tennishoudingen analyseren. Iets nabootsen in de praktijk is toch altijd even anders dan de sport echt beoefenen, maar wat me opviel was het wegdraaien van het been als ze een zijwaartse stap nam. Na het testen van de spierkracht van de heupspieren bleek dat de groep van kleine bilspieren nagenoeg geen kracht had aan de  linker kant. Bij iemand die veel sport en veel in beweging is verwacht je dat niet zo snel, maar toch kon ze amper haar been zijwaarts optillen. We begonnen snel met hele lichte training. Als je namelijk op een te hoog niveau instapt is de kans op overbelasting weer groot.

Met veel geduld en doorzettingsvermogen nam de kracht toe en kon ze haar been beter zijwaarts bewegen en kracht opvangen met dat been. De tennishouding verbeterde en de klachten verdwenen. Zo zie je maar dat de oplossing kan komen door te blijven zoeken. In de gezondheidszorg moeten we steeds meer in minder tijd doen waardoor je wel eens wat over het hoofd ziet. Maar uiteindelijk komt het gewenste resultaat.

Rugklachten en vakantie, wat nu?

Veel mensen kennen het wel, rugpijn als je met vakantie bent. Een ander bed, minder beweging, hangen op het strand of juist wandelingen in de bergen. Het kunnen allemaal oorzaken zijn van een zwaar, vermoeid gevoel in de onderrug. Hieronder volgen wat tips om rugpijn te voorkomen en om het te verhelpen als je toch last hebt gekregen.

1. Neem een luchtbed mee om op het doorgezakte hotel- of appartementbed te leggen. Een luchtbed kan je naar eigen behoefte net zo hard of zacht opblazen/oppompen als je zelf wilt. Je kan het onder de matras leggen bij doorgezakte veren of op de matras bij een kuil in het bed.

2. Neem een klein kussen mee voor in de rug. Stoelen en banken op vakantie zijn meestal niet zo comfortabel als thuis. Met een kussentje maak je het de rug net even aangenamer.

3. Ga je op het strand of bij het zwembad liggen zorg dan dat de ondergrond zo vlak mogelijk is. Op het strand maak je eerst een lekker bedje van het zand, op het gras is het soms even zoeken naar een vlak plekje, maar dan kan ook een luchtbedje weer voor comfort zorgen. Boeken lees je niet op de buik liggend, dat is erg belastend voor de onderrug.

4. Zorg voor voldoende beweging, even zwemmen of een korte wandeling onderbreekt het hangen bij het zwembad of de zee.

5. Ga je voor de stevige wandeling trek dan goede schoenen aan. Ga je de bergen in maak de stappen dan niet te groot. Ook bij vermoeidheid de rug goed gestrekt proberen te houden of even languit liggen in een weide.

6. Heb je dan toch last dan zijn rekoefeningen vaak lekker om te doen. Op de rug liggend in bed even beide knieën naar de neus trekken geeft ontspanning  in de onderrug en bekkenkantelen kan overal. Op de rug liggen met beide benen gebogen en de armen wijd en dan de benen naar één kant op zij laten gaan rekt de rug in zijn geheel even goed op, in rustig tempo van links naar rechts brengt de doorbloeding goed op gang.

7. Heb je na de vakantie nog steeds last neem dan contact op met de oefentherapeut bij jou in de buurt, die kan je weer verder op weg helpen.

Hoe veeg je zonder rugpijn te krijgen?

Veel mensen klagen over rug- of schouderpijn na het vegen van de straat. Net als bij stofzuigen wordt er teveel kracht gezet op de bezem met een gebogen rug. Met opgetrokken schouders wordt er flink op de bezem geduwd en als de straat dan mooi aan kant is doet de nek zeer, is er hoofdpijn of zijn er zere schouders.

Hoe moet het dan wel?

Hou de veegbeweging klein. Maak kleine stapjes voorwaarts of zijwaarts zodat je de kracht uit de benen kan halen.De rug blijft gestrekt en de schouders laag. Duw niet te hard op de bezem, hij doet zijn werk ook wel als je minder kracht zet. Bij vegen wordt er veel gevraagd van de schuine buikspieren voor stabiliteit naar het bekken. Merk je dat je ondanks een goede houding toch last krijgt van de rug of rond het bekken, dan komt dat meestal door te weinig kracht in de buikspieren. Span deze dan bewust aan tijdens het vegen of train ze regelmatig zodat ze sterker worden.

Hieronder zie je een demonstratie van de goede houding, kijk maar eens of je bovengenoemde punten terug ziet in de film:

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=1CFdAkkio7Y]

 

goede motorhouding

Heerlijk, het seizoen is begonnen, mooi weer komt er eindelijk aan dus eindelijk het al heel lang geleden beloofde stukje over de motorhouding.

Ten eerste zijn er natuurlijk verschillende soorten motoren en daarbij ook verschillende lichamelijke klachten. Bij de chopper rijders hoor je vaak klachten van de lage rug, bij de toerrijders de dove benen en armen en ook de lage rug, en bij de racers hoor je vaak klachten over nek en dove armen.

Waar let je op als chopper rijder: probeer niet teveel te hangen in de onderrug, dus strek vanuit het bekken de rug iets op. De schouders laag houden als je het stuur vasthoudt en regelmatig even een terrasje pakken om van houding te veranderen. Tijdens het rijden kan je het bekken af en toe licht voor- en achterover kantelen en verdeel de druk wisselend wat meer naar de armen en dan weer naar de billen.

De toerrijder: dit is de ideale motor voor een goede zithouding. Op een toermotor kan je de rug goed strekken vanuit het bekken, het bovenlichaam wat naar voren, de schouders laag en ontspannen het stuur vasthouden. Bij langere ritten regelmatig even het bekken kantelen of de benen strekken.

 

De racer: Een racemotor is er niet voor gemaakt om langzaam te rijden. Dat merk je in je nek en handen.

 

Als je teveel steunt op je armen knelt dat af waardoor je handen gaan tintelen. Door wat sneller te rijden heb je de steun van de wind. Belangrijk is wel dat je ook in deze houding de rug strekt met de borst licht vooruit. Zo komen de nek en rug in één lijn te staan waardoor er minder kans is op overbelasting en afknelling. En natuurlijk, als je echt hard gaat ga je meer achterop zitten en duik je zo iets achter je windscherm. Voor die houding verwijs ik je graag naar Valentino Rossi 😉

 

tips voor op reis

Als je met vakantie gaat moet je natuurlijk altijd eerst op reis. Vooral een lange zit in auto, bus of vliegtuig kan de nodige lichamelijke klachten geven. Hieronder volgen tips wat je kan doen om de doorbloeding van de spieren op peil te houden en stijfheid te voorkomen.

  • Met de auto of de bus: * Natuurlijk is het belangrijk dat je om de 2 uur even de auto uit gaat. Even tanken, een broodje eten, naar het toilet, maar ook als dat allemaal niet nodig is dan vindt het lichaam het wel prettig om even in beweging te komen. Wat kan je doen: een rondje om de auto lopen, kniebuigingen maken (begin klein en ga steeds iets dieper), knieheffen, armen zwaaien van voor naar achter, de armen groot cirkelen, even helemaal gehurkt zitten en je helemaal klein maken daarna strek je jezelf helemaal uit met je handen in de lucht. Met kinderen kan je eventueel op een klein veldje tikkertje doen, word je weer helemaal fris van en de kinderen zijn de energie even kwijt. * Ben je onderweg en kan je er niet uit om te bewegen dan is een bekkenkanteling altijd lekker voor de rug. Trek de buik in en druk de onderrug in de stoel en maak de onderrug daarna iets hol door de buik naar voren te duwen. Voor de nek is het lekker om het hoofd tegen de hoofdsteun te laten rusten en links en rechts te draaien met het hoofd. Ook schoudercirkels, voetcirkels en handcirkels houden de doorbloeding op gang.

 

 

  • Met het vliegtuig: Lopen in het vliegtuig is alleen voor nood. Als je naar het toilet moet of echt niet meer kan zitten dan loop je heen en weer, maar echt handig is het niet. Dus moet de beweging zittend in de stoel plaatsvinden. * Voor de voeten: trek de tenen op, zet weer neer en trek de hielen op, zo zet je de spierpomp aan het werk om vocht af te voeren.Cirkel de voeten in de enkels, buig je tenen en strek ze weer, maak kleine stapjes op de plaats, allemaal goed voor de doorbloeding. *Voor de rug: bekkenkantelen, trek de buik in, druk de onderrug tegen de leuning en laat weer los, buig de rug naar voren steunend met je ellebogen op de bovenbenen en kom weer op, maak kleine zijwaartse bewegingen vanuit de bovenrug. * Voor de schouders en nek:  cirkel de schouders naar achter, breng de schouders naar voor en achter, draai het hoofd kleine stukjes links en rechts, buig het hoofd kleine stukjes opzij, buig het hoofd naar voren.

En als je dan op de plaats van bestemming bent rek je jezelf even lekker helemaal uit en dan kan het grote genieten gaan beginnen!

Dit bericht uitprinten, mee in de handbagage en gebruiken wanneer nodig. Fijne vakantie!

Hoe verander je een houding?

Iedereen weet dat een goede houding belangrijk is, en ook wel hoe het anders moet, maar hoe train je dat nu in? Als je rechtop gaat zitten kan je dat meestal een minuutje volhouden, maar dan is het ook wel weer over. Het gaat zeer doen en het voelt niet fijn. En iedereen weet dat je moet bukken met gebogen knieën en een rechte rug maar dat is best moeilijk.

Oefentherapie wordt ook wel houdingstherapie genoemd. Een oefentherapeut is gespecialiseerd in het aanleren en intrainen van een goede houding. Wat een goede houding is ga ik later nog een keer uitleggen. Hoe je een goede houding intraint gaat volgens het volgende principe: het motorisch leerproces.

Eerst moet je bewust worden van de houding die je nu hebt. In onze praktijk gaan we daarom vaak voor de spiegel staan en kijken bij bijvoorbeeld een bukbeweging naar de stand van benen, bekken, rug en hoofd. Als je bewust bent kan je ook veranderen. Dit train je eerst met enkelvoudige bewegingen/oefeningen. Dus eerst buikspieroefeningen om te leren hoe je die moet gebruiken, en een bekkenkanteling om te voelen hoe je met het bekken kan bewegen.

De volgende stap is het trainen van meervoudige bewegingen. Dus je gaat combinaties maken. Bijvoorbeeld zittend met een rechte rug naar voren gaan om bewust te worden van de bewegingsmogelijkheid en de samenwerking van de spieren die hiervoor nodig zijn. Daarna ga je staand verder met de bukbeweging in zijn geheel. Je traint heel bewust en gericht en maakt hier variaties op. Thuis ga je dit toepassen in eenvoudige situaties, zodat je jezelf helemaal kan concentreren op die ene beweging.

De laatste fase is het automatisme. De basisbeweging moet nu geïntegreerd zijn in je systeem. Dit kan je oefenen door dagelijkse situaties na te bootsen, bewegingen complexer te maken of er meer snelheid in te brengen.

Het doorlopen van dit proces kost tijd. Daarom is een goed resultaat bij oefentherapie niet haalbaar in 6 behandelingen, maar zijn er gemiddeld 12 tot 15 keer voor nodig verdeeld over circa 5 maanden.

In het kort komt het op het volgende neer:

Eerst ben je onbewust onbekwaam. (je weet niet wat je verkeerd doet)

Dan word je bewust onbekwaam. (je weet inmiddels wat je verkeerd doet maar weet nog niet hoe te verbeteren)

Daarna volgt bewust bekwaam. ( je kan door erbij na te denken de houding op de juiste manier uitvoeren)

En als het klaar is ben je onbewust bekwaam. (zonder nadenken zit de juiste houding in je systeem)

 

 

Kun je ook nog naar mijn fietshouding kijken?

Bovenstaande vraag kreeg ik van een zeer sportieve cliënt. Hij was bij mij onder behandeling geweest voor schouder- en bovenrugklachten. Deze klachten waren met oefeningen en houdingstraining over gegaan.

Hij was een fanatieke fietser. Zowel op de mountainbike als op de racefiets waren afstanden van 100 km voor hem goed te doen. Alleen op de racefiets kreeg hij al na een kilometer of 20 last van zijn onderrug. Hij dacht zelf dat het aan zijn houding lag op de fiets of aan de fiets zelf. De vraag was dus of ik daar eens naar wilde kijken.

De dag dat we hadden afgesproken regende het behoorlijk. Toen ik mijn wachtkamer inliep stond meneer daar in fietstenue met de fiets in zijn hand. (Ik heb mijn praktijk op de eerste verdieping, dus ik moest er wel even om lachen.) De fiets ging natuurlijk mee de praktijkruimte in en gesteund door een stoel ging hij erop zitten in de fietshouding.

Na analyseren van de houding kwamen we tot de conclusie dat de zadelhoogte goed was, dat zijn onderrug teveel gebogen was en dat zijn stuur te dichtbij stond. Met het advies om het bekken heel licht naar voren te kantelen en eens te testen op een fiets met een iets groter frame ging hij zeer tevreden weer naar huis. De terugkoppeling moet nog komen maar ik verwacht dat hij na aanschaf van een fiets op zijn maat en het letten op de stand van de onderrug weer lange fietsritten zal kunnen maken.

Toen hij weg was bleef ik maar glimlachen. Wat is mijn werk toch leuk en afwisselend. Een fiets in de praktijk… als iemand vraagt om te kijken naar zijn autohouding ga ik toch maar mee naar buiten…regen of niet!

Komt een kind bij de oefentherapeut…

Een meisje van 8 jaar kwam bij me, omdat ze al ruim een jaar rugpijn had. Dit is natuurlijk niet normaal op die leeftijd en de diagnose van de kinderarts was dan ook hypermobiliteit. Dit houdt in dat de banden in het lichaam die steun moeten geven aan de gewrichten te lang zijn en er dus een te grote bewegingsmogelijkheid bestaat. Meestal is dit te constateren in de ellebogen, knieën en de mogelijkheid tot het maken van een hele holle rug.

Dit meisje had al lang andere therapieën gevolgd dus ik moest met een totaal andere aanpak beginnen. Ik had in die tijd net de opleiding ‘oefentherapie bij bekkenklachten tijdens zwangerschap’ afgerond. Bij zwangeren zijn de banden in het lichaam ook te lang en is de stabiliteit verstoord.  Dus we begonnen met stabiliteitstraining rondom het bekken. Eerst liggend, daarna in kruiphouding, zittend en staand en na enkele weken ging het steeds beter met haar. De spieren namen de steunfunctie over en functioneerden steeds meer zoals de bedoeling was.

Na enkele maanden kon ze weer volop met haar vriendinnetjes op de trampoline springen zonder dat ze moest stoppen, omdat haar rug zo’n pijn deed.