Er was eens…een meisje met migraine

/in , , , /door

Een meisje van acht jaar kwam samen met haar moeder bij me op verwijzing van de neuroloog. Ze had al jaren wekelijks migraine, soms zelfs meerdere keren per week. Verder was er sprake van hevige spierspanningshoofdpijn.

Tijdens de anamnese (het intake-gesprek) zag ik een vrolijk meisje, maar ook een meisje die veel van zichzelf vroeg. Ze wilde graag goed presteren op school en aardig gevonden worden. Bij het onderzoek zag ik een redelijke  houding, de rug lichtgebogen, de schouders wat opgetrokken, maar één ding sprong eruit. De spieren bovenop de schouders waren keihard.

We begonnen de oefentherapie met ontspannende bewegingen voor het nek-schoudergebied. Door rustige bewegingen te maken breng je de doorbloeding van de spieren op gang wat ontspanning geeft. We gingen door naar de zithouding en ook in die houding bewogen we rustig de schouders en het hoofd. Daarnaast gingen we aan de slag met de ademhaling. Ze had een hoge, snelle ademhaling wat voor algehele spanning in het lichaam zorgt. Daarom oefenden we de buikademhaling en maakte ik haar bewuster van de spanningen in haar lichaam.

Na enkele weken kwam er vooruitgang. De migraine aanvallen werden minder intens, de spierspanningshoofdpijn nam af en ze ervoer meer rust. Zo kreeg ze langzaamaan meer controle over haar lichaam en haar klachten. Na enkele maanden waren de migraine aanvallen enorm afgenomen, eens per maand speelde het nog wel eens op. De spierspanningshoofdpijn was minimaal. Ze kon weer goed functioneren wat meer zelfvertrouwen gaf en zo werd ze een nog vrolijker meisje.

 

Meer werkplezier door houdingsadvies

/in , /door

Het leuke van mijn werk als werkplekadviseur is de respons achteraf. Meestal als ik bij een bedrijf binnen kom om de stoel en het bureau goed in te stellen zijn de mensen sceptisch. Men vindt altijd dat alles wel goed staat, want zo werkt het lekker. Of alle bureaus staan op gelijke hoogte want dat staat mooier. Maar vol enthousiasme ga ik dan toch bij elke persoon langs en kijk voor iedereen wat in die situatie de minst belastende werkhouding is.

Als ik een werkplekadvies geef kijk ik natuurlijk naar de standaard dingen. De hoogte van de stoel en armleuningen, de hoogte van het bureau, de afstand van het scherm en de lichtval. Ik vraag daarnaast ook altijd welke werkzaamheden het meest worden uitgevoerd. Met die informatie kan je de indeling van een bureau praktischer maken en houdingstips geven voor die werkzaamheden. Iedereen heeft toch weer zijn eigen veel voorkomende bezigheden, de één voert bijvoorbeeld orders in, de ander typt veel over en weer een ander zit veel aan de telefoon. Voor ieder persoonlijk is dat een ander advies.

Als ik dan na enkele weken voor bijvoorbeeld het instellen van een nieuwe stoel nog eens langskom vraag ik natuurlijk altijd even hoe het bevalt. En steevast is het antwoord dat het eigenlijk veel prettiger werkt zo, dat lichamelijke klachten zijn verdwenen en dat er meer werkplezier is. En dat is de reden dat ik dit werk doe!

Nooit verwacht, maar ik kan weer hardlopen

/in , , /door

Een man van begin 60 kwam in mijn praktijk met chronische heupklachten. Hij was altijd een fanatiek hardloper geweest en gaf ook hardlooptrainingen. Daarnaast had hij in de bouw gewerkt en was sinds kort met vervroegd pensioen. Het laatste jaar kwam er van hardlopen niks meer vanwege de pijn, zelfs wandelen was al teveel. Na diverse therapieën en injecties kwam hij dan bij mij.

Bij het onderzoek kwam naar voren dat de spieren rondom het bekken en de heupen erg stijf waren, net als de gehele rug. Er was wel voldoende kracht in het lichaam maar de spieren werden al jaren verkeerd gebruikt. Uiteindelijk is dit zich dus gaan uiten in slijmbeursontstekingen in de heup, maar er waren ook al jarenlang lage rugklachten.

We begonnen eenvoudig met diverse rekoefeningen en het bewust leren gebruiken van spiergroepen. Daarna kwam de houding aan bod tijdens dagelijkse bezigheden zoals zitten, staan, bukken en tillen. Na enkele weken ging het al een stuk beter en kon hij ook weer langere afstanden wandelen. Hij durfde zich wel weer te wagen aan het hardlopen.

Langzaamaan bouwden we het op. Geduld is bij herstel altijd erg moeilijk maar o zo belangrijk. Af en toe was er een terugval als hij bijvoorbeeld te lang op een ladder had gestaan tijdens het klussen, maar uiteindelijk bereikten we zijn doel. Grote afstanden lukte nog niet maar hij zei wel: “Ik had het nooit meer verwacht, maar ik kan weer lekker hardlopen.”

Het verhaal van een mondhygiëniste

/in , , /door

Een vrouw van halverwege 40, mondhygiëniste van beroep, kwam bij me met pijnklachten in de nek en armen, slijtage in de ellebogen en tintelende handen. Ze had al jaren klachten, maar de laatste maanden werd het zo erg dat ze haar werk niet meer met plezier kon uitoefenen. Ze vroeg me of ik haar kon helpen om de stijfheid in het bovenlichaam te verminderen en om de pijn in nek, armen en handen te verlichten.

Een mondhygiëniste of een tandarts heeft een moeilijke en belastende werkhouding. Ze zitten voorover gebogen en licht gedraaid om goed te kunnen zien wat ze doen, zonder daarbij de cliënt in de weg te zitten. Ik zie deze beroepen dan ook regelmatig in mijn praktijk langskomen met rug- en nekpijn.

Met deze dame ben ik eerst oefeningen gaan doen om de spieren te ontspannen en om de rompspieren te versterken, De romp is de basis, en als die goed sterk is wordt de belasting over het lichaam al beter verdeeld. Daarnaast kreeg ze oefeningen om te leren hoe ze de schouders moet houden als ze met de armen werkt. Langzaamaan gingen we meer richting werkhouding. Ze oefende zeer goed elke dag en probeerde alles wat ze leerde toe te passen in de praktijk.

Na 7 behandelingen waren de nek en armklachten verdwenen. De slijtage in de ellebogen was natuurlijk nog hetzelfde, maar ze kon er beter mee omgaan. De tintelingen in de hand kwamen voort uit een carpaal tunnel syndroom en nadat ze op mijn advies hiervoor naar de huisarts was gegaan kreeg ze een spalk voor ’s nachts.

Na de laatste behandeling zei ze nog tegen me:’Ze kunnen zeggen wat ze willen, maar een goede houding is toepasbaar als je maar wilt. Zelfs bij het werk als mondhygiëniste”. Ze had weer volop plezier in haar werk.

En dit zijn de resultaten en reacties wat mijn werk zo leuk maakt. Oefentherapie Cesar is gewoon een mooie baan!

tips voor zitten tijdens Kerstmis

/in , , , /door

De Kerst is altijd een hele gezellige tijd, maar ook dagen van veel zitten en weinig beweging. Voor mensen met rugklachten, maar ook voor degene met nek-schouderklachten kan het veel pijn opleveren. Juist niks doen geeft stijfheid en vermindert de doorbloeding waardoor pijn kan ontstaan. Daarom hieronder enkele eenvoudige tips:

1. Tijdens de Kerstmis in de kerk voel je pas echt hoe hard die banken zijn. Probeer rechtop te gaan zitten en kantel het bekken rustig aan iets naar voor en achter (je rolt over de billen heen naar voor en achter waardoor de onderrug iets hol en iets bol wordt). Dit verlicht de vermoeide onderrug. Bij de momenten dat je mag staan probeer je goed op beide benen  te staan, beide knieën los en wiebel wat naar links en rechts, naar voor en achter. Niemand die het opmerkt want niemand staat helemaal stil en jij hebt zo de benen lekker goed doorbloedt.

2. Na het Kerstontbijt is het tijd voor een kleine wandeling of bij rot weer wat gewandel van de keuken naar de huiskamer.

3. Overdag zijn de spelletjes met de Wii Fit/Sport of X-box Kinect natuurlijk een uitkomst. Lekker bewegen terwijl je toch samen bent en lol maakt. Kaartspelletjes waarbij je opdrachten verzint waarmee men moet bewegen (de trap op en af, 10 x springen noem maar op) zijn natuurlijk ook erg gezellig.

4. Tussen de gangen van het Kerstdiner even opstaan en van plaats wisselen met iemand aan de andere kant van de tafel zorgt voor een welkome afwisseling.

5. En als je dan ’s avonds lekker onderuit op de bank zit, steun de rug dan met een stevig kussen zodat het echt lekker zit.

 

Allemaal Fijne Kerstdagen!!!  

Een gezonde en gewaardeerde investering in personeel

/1 Reactie/in , , /door

Een poos geleden kwam ik in gesprek met de eigenaresse van een klein zorgbureau. Ze wilde graag iets leuks en nuttigs organiseren voor haar personeel en ze vroeg of ik iets voor haar kon betekenen.

Hieruit volgde een voorlichtingsavond over tiltechnieken in de zorg. Ik vertelde eerst over de juiste manier van bukken, waarom dat op die manier het beste is en waarom andere manieren klachten kunnen veroorzaken. Na de theorie kwam de praktijk en gingen we oefenen. Al snel kwamen de vragen los. “Maar hoe doe je dat dan als iemand laag zit, of hoe doe je dat als je iemand uit een stoel optilt, en hoe… “. Samen namen we de diverse omstandigheden door en oefenden met elkaar om het zo goed mogelijk voor elkaar te krijgen.

De avond werd zeer gewaardeerd door de dames. Het was een avond met duidelijke informatie en het was leuk om elkaar eens over het werk te spreken in een andere omgeving. De vraag kwam dan ook snel of we dit misschien vaker konden doen.

Een half jaar later hadden we weer een bijeenkomst. We koppelden kort terug naar de vorige keer en gingen nu dieper in op iemand omdraaien in bed, het gebruik van hulpmiddelen zoals een glijlaken en het aantrekken van steunkousen. De twee uur vlogen voorbij, mede door het actief bezig zijn en het uitwisselen van ervaringen. Er kwam van alles ter sprake, zowel werk gerelateerd als privé. Zolang het met houding en beweging te maken had was het passend voor deze avond en dus bespreekbaar. Het was ook leuk om te zien dat er zeker wat was blijven hangen van vorige keer en dat diverse dames bewuster met de houding bezig waren geweest.

Na afloop keken we terug op twee geslaagde avonden. De werkplekvoorlichting was een gezonde en gewaardeerde investering in het personeel.

Zo goedkoop, dat kan nooit goed zijn

/in , /door

Bovenstaande reactie krijg ik nog wel eens als ik bedrijven laat weten wat een werkplekadvies kost bij mij. Grote bedrijven denken vaak op die manier. Als iets goedkoop is levert het vast geen kwaliteit. Mijn doelgroep is dan ook de kleine ondernemer. Voor de alleen werkende zelfstandige of voor een bedrijf met weinig personeel is een werkplekadvies vaak niet betaalbaar. Maar juist die kleine bedrijven kunnen zich geen ziekteverzuim veroorloven.

Als je een eigen bedrijf hebt investeer je vaak in je product, in je uitstraling en in je p.r. Investeren in jezelf komt vaak niet eens in je op. Maar door verkeerd achter de computer te zitten, of op een verkeerde manier te bukken, kan je wel lichamelijke klachten ontwikkelen. In bijvoorbeeld een klein hotel of een horecabedrijf is de kans op nek-schouderklachten erg groot, maar vooral in deze tijden is investeren in de gezondheid een kostbaar goed.

Vandaar mijn prijs voor een werkplekadvies. Een advies door een oefentherapeut met jarenlange ervaring in houding en beweging, met een opleiding bedrijfsoefentherapie en met hart voor mensen. Een prijs waardoor de drempel om in gezondheid en dus meer werkplezier te investeren lager wordt.

Zo goedkoop? Goed dat we dat gaan doen!

Hoe maak je oefenen leuker?

/in , , , , /door

De kracht van oefentherapie zit hem voor een groot deel in het vele herhalen van oefeningen en houdingen. Gedurende enkele maanden moet je elke dag oefeningen doen en letten op je houding. In het begin lukt het meestal nog wel, maar na een poosje als het beter gaat neemt de motivatie om te oefenen vaak af.

Om het oefenen leuker te maken kan je gebruik maken van diverse oefenmaterialen. Eén van de meest gebruikte en leukste vind ik de oefenbal.

Met de oefenbal kan je verschillende zittende oefeningen doen, balanstraining en buikspieroefeningen. Zo’n bal is ook altijd erg lekker om gewoon op te zitten en het houd je dan in beweging.

Om de weerstand bij spierversterkende oefeningen wat te vergroten kan je oefenen met een oefenband. Deze elastische band is eenvoudig te gebruiken en inzetbaar voor diverse spiergroepen. Zo kan je hem gebruiken bij armoefeningen, maar ook om beenspieren te versterken.

Bij kinderen werken we vaak ook met gewone ballen, kegels of oefentollen. En natuurlijk een sticker als er goed geoefend is. Het oefenen is een hulpmiddel om het doel, de goede houding en de juiste balans in het lichaam, te bereiken.

Oefenen moet leuk blijven, dan heeft het effect!

Voor informatie over diverse oefenmaterialen klik op de Rafys link onderaan de pagina.

Ik ben er gewoon verslaafd aan geraakt!

/in , /door

Een vrouw van halverwege 40 kwam bij me met een hele voorgeschiedenis aan klachten en therapieën. Het voornaamste probleem was de hevige langdurige hoofdpijn dus daar richtten we de therapie in eerste instantie op.

Er was sprake van een behoorlijke stijfheid van de hele rug, een teveel gebogen bovenrug en haar hoofd stond te ver naar voren. Door verkorte spieren kon ze alleen met veel moeite een betere houding aannemen. We begonnen daarom met diverse rek- en soepel-maak-oefeningen. Het oefenen gaf in eerste instantie meer klachten, maar ze was erg gemotiveerd dus ze zette door.

Na enkele weken zag ik de soepelheid verbeteren en langzaamaan kwam ze meer rechtop te staan. De hoofdpijn zakte af. Met rechte rug en opgeheven hoofd stapte ze bij me binnen. Het einde van de therapie naderde. Daarom gaf ik aan dat ze langzaamaan het oefenen mocht afbouwen, omdat het toepassen van de juiste houding nu het belangrijkste is. Ze reageerde daarop met schrik: oh nee, ik mag toch wel blijven oefenen! Ik ben er gewoon aan verslaafd geraakt!

Het heeft toch geholpen…

/in , /door

Een man van 68 kwam in mijn praktijk op verwijzing van de orthopedisch chirurg. Na een ongelukkige val 3 jaar geleden was hij 2 keer aan de heup geopereerd. En na revalidatietraining en andere therapieën bleef hij toch problemen houden met het lang lopen en lang staan. Bij ons eerste gesprek zei hij heel duidelijk dat hij alleen maar bij mij zat omdat de specialist dat wilde. Hij gaf aan dat hij alles wel wilde proberen, maar dan vooral om aan te tonen dat de orthopeed het mis had met deze doorverwijzing.

Uit onderzoek bleek dat de spierkracht over het algemeen wel goed was in het lichaam. Meneer had inderdaad goed getraind bij de andere therapieën. Wat mij opviel was dat de coördinatie en samenwerking van de spieren niet optimaal was, met daarbij een grote stijfheid in de gehele wervelkolom. Als de rug stijf is zal het lichaam op andere fronten meer belast worden, en dat was bij meneer het geval bij de heupen.

Na enkele rekoefeningen voor de heupspieren begonnen we met het soepeler maken van de hele rug. Daarnaast trainden we de zithouding, de staande houding, het lopen en het bukken. Niet alleen met adviezen, maar vooral met doen, laten voelen en laten ervaren. Meneer hield belofte, hij oefende trouw elke dag en paste alles zo goed mogelijk toe. Heel langzaamaan werd het beter. We oefenden het staan steeds langer en hij kreeg de opdracht tot het maken van wandelingen. Eerst 20 minuten, maar dat werden er al gauw 45.

De laatste keer dat ik hem zag gaf hij aan dat hij het mis had gehad. De orthopeed had gelijk met het doorsturen naar oefentherapie. Hij kon weer langer staan en weer heerlijke wandelingen maken. Maar toch had hij nog wat te mopperen: “Waarom heeft die man me niet veel eerder doorgestuurd!”